XVIII. mendeko ermita, jatorrizko eraikinak ez zuen gaur egun teilatuaren ertzean ikusi dezakegun kanpandorre hori. Herri arkitekturaren erakusgarri bikaina da, baserriak eraikitzeko erabilitako estilora oso ongi egokitzen da, horren lekuko dira egurrezko eta adreilu trinkozko korua, harrizko oinarrien gainean jarririko egurrezko zutabe bikainak, itxura landatarreko zorua edo barrura sartu gabe tenplua ikusteko aukera ematen duen egurrezko hesia. Hiribilduko antzinako ospitalearen inguruan eraiki zen, gaur egungo San Joan zaharren egoitzak antzinako ospitale horren lekua betetzen du. Horren aurretik, hiribilduko kontzejua inguru horretan, Enekosauztegiko hariztian, biltzen zen, harizti horren kokaleku zehatza ezartzeko eztabaidak badiren arren. Ermita hau Aizarnara eramaten duen Erdi Aroko galtzadaren ondoren kokatzen da, aizarnarrak izan ziren XIV. mendean Urola ibaiaren ertzean Zestoako hiribildu berria fundatu zutenak. Garaiko jendearen fedearen seinale, bidean zehar zenbait ermita eraiki ziren, baina bazuten funtzio praktiko bat ere, lurralde euritsu batean, ermita hauek oso babesleku egokiak gertatzen ziren. Fundatzaileen eta hiribildu berriko biztanleen arteko harremanak beti ez ziren lasaiak izan, San Joan inguruko paraje hau liskar horiek konpontzeko eskenatoki bihurtu zen.